Październik 1944. Żołnierz AK patrzy na ulicę Warszawy pokrytą ruinami budynków. Opublikowane przez: Picture Post - 9259 - Pictures From The Grave (Obrazy z grobu) - pub.1957 r. Fot. Picture Post/Hulton Archive/Getty Image
Głodni i całkowicie wyczerpani warszawscy cywile po Powstaniu. Fot. Keystone / Getty Images
Październik 1944 r. Niemcy przeszukujący ruiny Warszawy. Fot. Keystone/Getty Images
Październik 1944 r. Warszawiacy po klęsce Powstania. Część, zgodnie z rozkazem, opuściła miasto, a część ukryła się w piwnicach czy na strychach. Fot. Keystone / Getty Images
Hrabina Maria Tarnowska (druga od lewej), szefowa Polskiego Czerwonego Krzyża awansowana we wrześniu 1944 do stopnia majora AK, po upadku Powstania została delegowano do rozmów z Niemcami na temat ewakuacji ludności cywilnej. Umożliwiło to wyprowadzenie z Warszawy między 8 a 10 września 20-25 tysięcy osób, głównie kobiet, dzieci i starców. Brała udział również w negocjacjach kapitulacyjnych. W 1945 została aresztowana przez Milicję Obywatelską pod zarzutem kolaboracji z Niemcami. Fot. Heinrich Hoffmann / Ul
Październik 1944. Powstańcy mieli zostać potraktowanie jak jeńcy wojenni, ale część nie uwierzyła zapewnieniom Niemców, że będą traktowani zgodnie z konwencją haską i ukryła się w zrujnowanej stolicy. Fot. Presse-Illustrationen Heinrich Hoffmann - opublikowane przez: „Berliner Illustrirte Zeitung” 42/1944. Zabytkowa własność bild ullstein. Fot. Heinrich Hoffmann / bllstein via Getty Images
Październik 1944. Polski jeniec przesłuchiwany przez niemieckich oficerów po upadku powstania przeciwko okupacji hitlerowskiej w Warszawie. Żołnierzy AK Niemców prowadzili potem do obozów lub na egzekucję. Niektórym udawało się uciec z konwoju i ukryć się w gruzach stolicy. Fot Keystone / Getty Images
Październik 1944. Chorzy i głodni warszawiacy wyłaniają się z piwnic i kanałów ściekowych w Warszawie, dwa miesiące po rozpoczęciu Powstania przeciwko okupującym kraj Niemcom. W rezultacie tysiące mieszkańców miasta zostało zabitych lub wysłanych do obozów koncentracyjnych, a miasto zniszczone. Fot. Keystone / Getty Images
Niemieckie oddziały przeszukiwały ruiny Warszawy, szukając pozostawionych cennych przedmiotów, kosztowności i ukrywających się ludzi. Budynki były podpalane i burzone. Fot. Getty Images
Miasto było dewastowane przez ogień i czołgi. Fot. Keystone/Getty Images
18 października 1944 r . Po upadku Powstania. Krewni niosą ciężko chorą kobietę. Niemieccy żołnierze, przeszukując ruiny miasta, rozkazali Polakom przyłączyć się do tysięcy cywilów w obozach poza miastem. Wielu chorych i starszych nie było jednak w stanie opuścić miasta, ukrywali się do wyzwolenia lub zmarli – z głodu, wycieńczenia, zimna, choroby czy też zabici przez Niemców. Fot. Keystone / Getty Images
Styczeń 1945 roku. „Warszawscy Robinsonowie” w okolicach mostu Poniatowskiego. Fot. PAP/CAF/Archiwum
Ruiny Warszawy. Fot. Hulton-Deutsch Collection/CORBIS/Corbis via Getty Images
Ruiny warszawy. Fot. Keystone/Getty Images
Ruiny warszawy. Fot. Roger Viollet via Getty Images
Widok na Warszawę, 1945 r. Fot. Universal History Archive/UIG via Getty images
Warszawa, czerwiec 1948. Ruiny na terenie dawnego getta. W głębi kościół św. Augustyna. Fot. PAP/Stanisław Dąbrowiecki
Tropione przez Niemców, życie w ruinach Warszawy trwało
