"Przeminęło z wiatrem", rok 1939, reżyseria Victor Fleming

Fabuła filmu jest osadzona w czasach wojny secesyjnej. Zdjęcia do filmu rozpoczęto 10 grudnia 1938 roku sceną pożaru Atlanty, a ukończono 11 listopada 1939. Fot. MGM Studios/Archive Photos/Getty Images

Jeden z najsławniejszych melodramatów, stawiany za wzór produkcji hollywoodzkich z pierwszej połowy XX wieku. Zdobył aż 9 Oskarów (z 14 nominacji). Fot. Fototeca Gilardi/Getty Images

Na tle okrucieństw wojny secesyjnej rozgrywa się historia wielkiej miłości Rhetta Butlera do pięknej Scarlett. Fot. Silver Screen Collection/Archive Photos/Getty Images

Wojna secesyjna jest przedstawiana z pozycji pięknej Scarlett O’Hary, córki plantatora z Południa, Geralda O’Hary. Fot. Silver Screen Collection/Getty Images

Jeden z 9 Oskarów dla „Przeminęło z wiatrem” zdobyła – jako pierwsza Afroamerykanka w historii – Hattie McDaniel (1895–1952). Akademia przyznała jej nagrodę dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę Mammy, służącej Scarlett, kupionej przez jej babcię. Czy ten Oskar był również objawem „rasistowskich stereotypów”? Fot: Silver Screen Collection / Getty Images

Scenariusz filmu został oparty na powieści "Przeminęło z wiatrem" Margaret Mitchell, do której prawa zakupił, za rekordową jak na owe czasy kwotę 50 tys. dolarów, David O. Selznick. Pisarka otrzymała za powieść w 1937 r. Nagrodę Pulitzera. Czy powinno się jej go zabrać? Na zdjęciu Clark Gable (1901–1960) grający Rhetta Butlera czyta powieść Mitchell. Fot. Hulton Archive / Getty Images

Premiera filmu odbyła się w Atlancie 15 grudnia 1939 roku. Szacunkowy koszt produkcji wyniósł 4 mln dolarów, a zyski (po uwzględnieniu inflacji) są największe w historii kina. Na zdjęciu neon zapowiadający film na Broadway’u, Times Square. Fot. George Rinhart/Corbis via Getty Images

Film zarobił na świecie ponad 400 mln dolarów amerykańskich, z czego połowę w Stanach Zjednoczonych. Według strony internetowej Box Office Mojo, film ten do dziś pozostaje najbardziej dochodowym w USA. Fot. LMPC via Getty Images

Rhett Butler to była największa rola w karierze Clarka Gable'a, choć nie dostał za nią Oskara. Grał amantów i był nazywany „Królem Hollywood” jako jeden z najbardziej dochodowych aktorów w historii kina, ikona „Złotej Ery Hollywood”. Fot. Getty Images)

Romans z wojną w tle miał dziesiątki milionów wielbicieli (samych biletów kinowych sprzedano ponad 12 mln). Zaczyna się od opowieści, jak to przegrana wojna wystawia na ciężką próbę przyzwyczajoną do wygód Scarlett. Na zdjęciu grająca ją brytyjska aktorka Vivien Leigh (1913–1967) stoi przy polu bawełny (Oskar za główną rolę kobiecą). Fot. via John Kobal Foundation/Getty Images

Biały, dwupiętrowy dom na plantacji ma dwie drewniane werandy z bujanymi krzesłami, otaczają go stare dęby - tak Scarlett O 'Hara mogła spędzić młodość na rodzinnej plantacji nazywanej Tarą. Fot. Joachim Meyer / ullstein bild via Getty Images

Scarlett była zakochana w prawym Ashley'u Wilkesie, pracowitym człowieku honoru i czystego serca. Zakochana nieszczęśliwie, bowiem ożenił się nie z nią, lokalną pięknością i łamaczką serc, ale ze swoją delikatną i dobroduszną kuzynką, religijną Melanią Hamilton. Zagrał go angielski aktor Leslie Howard. Fot. The Print Collector / Print Collector / Getty Images

Z pozoru urocza Scarlett potrafiła omotać naiwnych mężczyzn. Jej pierwszym mężem został Charles Hamilton, brat Melanii. Wyszła za niego z zemsty na Ashley'u i Melanii. Fot. via John Kobal Foundation/Getty Images

Szybko została wdową, Charles zginął na wojnie. Scarlett nieszczególnie się tym przejęła, bardziej martwiło ją to, że musiała nosić czarne suknie. Fot. Mondadori via Getty Images

Podczas zabawy w Atlancie pojawił się - ponownie w jej życiu - Rhett Buttler i bezwstydnie zaoferował 150 dolarów w złocie za taniec tylko ze Scarlett, na co ona się zgodziła. Ale na nic więcej. Fot. Hulton Archive/Getty Images

W czasie oblężenia założyła własny biznes i co gorsza - bogaciła się na nim, a to było wręcz niedopuszczalne moralnie dla dobrych, zubożałych przez wojnę rodzin. Fot. Hulton Archive/Getty Images

Jej drugim mężem był Frank Kennedy, którego odbiła młodszej siostrze, gdyż rozpaczliwie potrzebowała 300 dolarów na utrzymanie rodzinnej plantacji Tary. Frank też szybko umarł, podczas nieudanej próby zemsty na czarnoskórym i Jankesie za atak na Scarlett (w czasie jej samotnej jazdy przez niebezpieczną okolicę). Frank należał do Ku Klux Klanu i z jego członkami pojechał na akcję, ale czekała na nich jankeska zasadzka. Scarlett obwiniano o jego śmierć. Fot. Mondadori via Getty Images

Znów pojawił się Buttler, uważany za człowieka bez zasad, który dorobił się fortuny na kontrabandzie (z czasem okazuje się, że to powierzchowna ocena jego działań i charakteru). Został jej trzecim mężem i zapewniał dobrobyt, ale Scarlett nie okazywała mu miłości. Fot. Mondadori via Getty Images

Słynne schody w domu Buttlerów, z których spadła Scarlett. Mąż okazał jej dużo miłości, ale zdała sobie z tego sprawę dopiero, gdy związek rozpadł się po śmierci ich córki. Uświadomiła sobie wtedy, że nigdy nie kochała Ashleya, tylko złudzenie sprzed lat. Jednak Buttler już odszedł. Na końcu pada więc zdanie Scarlett, które przeszło do historii filmu: „Jutro się zastanowię co zrobić, żeby go odzyskać. W końcu jutro też jest dzień”. Fot. John Springer Collection/CORBIS/Corbis via Getty Images