Końskowola, unikatowe w skali Polski mauzoleum małżeństwa Opalińskich w formie Vanitas, w wyremontowanych kryptach kościoła farnego. Ku pamięci zmarłych małżonków oraz marności ludzkiego życia. Klepsydra symbolizuje przemijanie. Obecnie istnieje możliwość zwiedzania tych krypt i oglądania końskowolskiego Vanitas. Fot. T. Kozłowski
Głowa kobiecego posągu z mauzoleum Zofii, księżnej Lubomirskiej z Opalińskich, w kościele farnym w Końskowoli. Według przekazu ta pamiątka została ufundowana przez pogrążonego w żałobie męża Zofii. Czy wiernie przedstawia oblicze nieboszczki? Nie wiadomo. Fot. T. Kozłowski
Badania antropologiczne i paleopatologiczne doczesnych szczątków Zofii Lubomirskiej dostarczyły m.in. informacji, iż cierpiała ona na bardzo poważną skoliozę kręgosłupa - najprawdopodobniej tzw. idiopatyczną. Z pewnością schorzenie to istotnie utrudniało normalne życie księżnej Zofii. Źródła historyczne nie wzmiankują o tej przypadłości. Fot. T. Kozłowski
Szczuczyn, krypta m.in. pijarów w kościele pw. Imienia Najświętszej Marii Panny. Pochówek anonimowego pijara, bardzo dobrze zachowana odzież zmarłego, ciało uległo również częściowej mumifikacji. Fot. T. Kozłowski
Oryginalne pasy kontuszowe z XVIII w. po konserwacji eksponowane na stałej wystawie w zespole poklasztornym w Szczuczynie. Zostały odkryte w zasypiskach kościelnych krypt i uratowane od destrukcji. Stanowią część naszego narodowego dziedzictwa kulturowego Fot. T. Kozłowski
Eksploracja jednego z historycznych ossuariów założonych przy kościele św. Jakuba w Toruniu. Przebadane do tej pory jakubskie ossuaria dostarczyły szczątki kilkuset osób pochodzących ze zlikwidowanych grobów. Wskazuje to, że przez długi czas teren kościoła był bardzo intensywnie wykorzystywany jako przestrzeń cmentarna. Co jest zwykle regułą. Fot. T. Kozłowski
Żnin, kość ramienna dziecka w preatalnym okresie rozowju. Umieralność dzieci była bardzo wysoka, są cmentarzyki, gdzie liczba pochówków dziecięcych sięga 50-60 procent wszystkich zmarłych. Umiemy oceniać wiek w chwili śmierci na podstawie szkieletu, a to pozwala odtworzyć średnią długość trwania życia w konkretnych czasach i miejscu oraz inne aspekty demografii. Fot. T. Kozłowski
Szczuczyn, krypta rodu Szczuków herbu Grabie w kościele pw. Imienia Najświętszej Marii Panny, tu m.in. trumny Antoniego Stanisława Szczuki (w środku) i jego syna Marcina (z prawej). Stan po częściowym uporządkowaniu krypt fundatorów. Fot. T. Kozłowski
Pochówek tzw. kobiety z różą, znaleziony w czasie eksploracji krypty znajdującej się przed ołtarzem katedry w Kwidzynie. Po usunięciu zasypiska z wnętrza krypty okazało się, że znajdowały się tam jeszcze: pochówek mężczyzny i dzieci – może to wskazywać, że była to krypta rodzinna. Fot. T. Kozłowski
Czaszka mężczyzny odkryta w czasie prac w kościele św. Oswalda w Płonkowie na Kujawach. Na czaszce widoczne ślady wygojonych obrażeń powstałych na skutek licznych urazów zadanych ostokrokrawędziastym narzędziem – bronią biała? Może to świadczyć, że mamy tu do czynienia ze szczątkami zaprawionego w bojach weterana. Fot. T. Kozłowski
Czaszka mężczyzny odkryta w czasie prac w kościele św. Oswalda w Płonkowie na Kujawach. Na czaszce widoczne ślady wygojonych obrażeń powstałych na skutek licznych urazów zadanych ostrokrawędziastym narzędziem – bronią biała? Może to świadczyć, że mamy tu do czynienia ze szczątkami zaprawionego w bojach weterana. Fot. T. Kozłowski
Sarmackie krypty: mumie, kontusze, skolioza księżnej, o której źródła nie wspominają…
