2
/ 12
rozwiń
Olive Oatman, która w XIX wieku została pojmana przez Indian (przeżyła ich atak jako jedyna w rodzinie) i wytatuowana na znak niewolnictwa. Podobnie neiwolników (i skazańców) oznaczali Rzymianie, nzy lud żyjące niegdyś nad Dunajem. Fot. Hulton Archive/Getty Images
Tatuaż był poważany w Azji i na Bliskim Wschodzie. W 1862 r. książę Walii, późniejszy król Edward VII podczas wycieczki po Egipcie wytuatował sobie w Kairze krzyż jerozolimski, symbol pielgrzymów do Ziemi Świętej. W 1881 r. wysłał synów do Japonii do mistrza tatuażu Hori Chiyo. Japońska sztuka irezumi pokrywała tatuażem ciało jak garnitur lub rękaw. Na zdjęciu znanego fotografa Felice Beato japoński bettoes (stajenny), koniec XIX w. Fot. Universal History Archive/Universal Group via Getty Images
Już w XVII i XVIII w. dzięki rozwojowi żeglugi oceanicznej Europejczycy poznali ludy, u których tatuaż był powszechny i normalny. Niektórzy podróżnicy przywozili przedstawicieli egzotycznych plemion, by pokazywać ich publicznie. Marynarze angielskiego żeglarza Jamesa Cooka nauczyli się od Polinezyjczyków sztuki zdobienia ciał barwnikami. Od nich przejął je w Europie światek przestępczy i tajne organizacje. Na zdjęciu Tawhiao, maoryski król, z tatuażami twarzy. Fot. Hulton Archive/Getty Images
Europa jednak nadal nie postrzegała tatuażu jako ozdoby, pełniły raczej funkcję identyfikacyjną. Dominowały tatuaże przynależnościowe, pamiątkowe, religijne i pochodzące z podróży. Bardziej wytatuowaną grupą byli więc marynarze i żołnierze, którzy oznaczali wojny i bitwy. Dopiero w XIX wieku tatuażu stał się wręcz modny. Na zdjęciu z 1890 młody nowojorczyk potwierdza że tatuaż był modny także w tych czasach 1890. Fot.Transcendental Graphics/Getty Images
Artystka cyrkowa Maud Stevens Wagner (1877 - 1961), zdjęcie z 1907 r. Na przełomie wieków popularność tatuaży słabła, gdy lekarze odkryli, że ich wykonywanie jest jedną z dróg rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Nie przeszkodziło to jednak dalej tatuować się osobom, które na tym zarabiały. Popularne było wystawianie się wytatuowanych Europejczyków na jarmarkach i w cyrkach, dla wielu było to sposobem na życie. Fot. GraphicaArtis/Getty Images
Amerykańśki gwiazdor filmowy Gary Cooper na plecach młodej fanki, wytatuowany w 1936 przez londyńskiego mistrza Georgea Burchetta. Fot. William Vanderson/Fox Photos/Getty Images
W wieku XX wieku tatuaż był nadal domeną marynarzy. Na zdjęciu żołnierze z USS Breckinridge (DD-148) w 1940 r. Fot. Thomas D. McAvoy/The LIFE Picture Collection via Getty Images
Zakład tatuowania z lat 50. XX wieku zachęcał do zapisania swojego numeru ubezpioeczenia. Fot. Graphic House/Archive Photos/Getty Images
Zabieg zawsze oznaczał ból. Na zdjęciu kobieta w gabinecie tatuażystki Jessie Knight w 1951 r. Fot. Haywood Magee/Getty Images
Motylek często był pamiątką po beztroskiej młodości. Zdjęcie tatuowanej Lulubelle Hostein z połowy lat 50. XX wiek. Fot. Sherman/Three Lions/Getty Images
Artysta Les Skuse pracuje nad dużym tatuażem w stylu japońskim Pam Nash. Zdjęcie z lat 60 XX wieku. Fot. John Pratt/Keystone Features/Getty Images
Wnętrze gabinetu znanego amerykańskiego artysty tatuażu z lat 70. XX w. Lyle Tuttle'a. Rok 1972 Tatuuje Anne Haley. Fot. John Olsen/The LIFE Picture Collection via Getty Images
