Gładkie policzki rycerza Heinricha von Rugge, poety i krzyżowca cesarza Fryderyka Barbarossy. Wizerunek (ok. 1300 r.) z Kodeksu Manesse, zbioru średniowiecznej poezji niemieckiej. Fot. Prisma/UIG/Getty Images
Renesansowy władca Rzeczpospolitej Zygmunt Stary (1467-1548) na portrecie warsztatu Lucasa Cranacha Młodszego, z ok. 1555 r. Fot. Wikimedia
Król Anglii Henryk VIII (1491-1547) na portrecie Hansa Holbeina Młodszego. Fot. Wimimedia
Franciszek I, pierwszy król Francji epoki renesansu. Fot. The Print Collector/Print Collector/Getty Images
Cesarz Karol V (1500-1558), wielki rywal francuskiego króla Franciszka I, na portrecie Juana Pantoja de la Cruz. Fot. Wikimedia
Kryzy skazały brody na ścięcie, a raczej – przycięcie w szpic na hiszpańską modłę. Portret króla Anglii Karola I pędzla Anthony'ego van Dycka. Fot. Getty Images
Barokowe i rokokowe pukle nie rymowały się z owłosieniem na twarzy. Francuski król słońce Ludwik XIV (1643–1715) na portrecie Hiacynta Rigaud (ok. 1702). Fot. VCG Wilson/Corbis via Getty Images
Zdobywcy Bastylii z 1789 roku z obrazu Hippolyte'a Delaroche'a nie nosili bród ani wąsów. Fot. Leemage/Corbis via Getty Images
Rewolucja pożera własne dzieci. Jean-Paul Marat, dziennikarz, lekarz, jeden z najbardziej znanych rewolucyjnych polityków francuskich na jednym z najbardziej znanych obrazów „Śmierć Marata” pędzla Jacques-Louis Davida z 1793 roku. Fot. VCG Wilson/Corbis via Getty Images
Od początku XIX wieku włosy powracają na męskie policzki niejako bokiem – w formie bokobrodów. Nosi je car Rosji Aleksander I (1777-1825). Fot. Ann Ronan Pictures/Print Collector/Getty Images
Brytyjska królowa Wiktoria (1819 – 1901)i jej mąż książę Albert (1819 – 1861), pięć lat po ślubie. Zdjęcie z 1845 roku. Fot. Roger Fenton/Roger Fenton/Getty Images
Cesarz Austro-Węgier Franciszek Józef (1830 -1916; portret z 1885 roku) był zapewne świadkiem narodzin nowej mody - na ponownie gładkie policzki. Fot.Imagno/Getty Images
