Gdyby w Ziemię walnęła kometa – „zabójca planet”, mają szansę to przetrwać i dać nowy początek. Mogą wejść w stan kryptobiozy, czyli życia ukrytego, przy niekorzystnych dla życia warunkach i obudzić się, gdy miną. Przeżyją wysychanie, drastyczne wyziębienie, warunki beztlenowe i o niekorzystnym stężeniu soli w roztworze. Na zdjęciu niesporczak przez skaningowy mikroskop elektronowy (SEM). Fot. Frank Fox - http://www.mikro-foto.de, CC BY-SA 3.0 de, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=20217341
Mogą przetrwać w temperaturach od prawie zera absolutnego do ponad 150 st. C. Znoszą 1000 razy silniejsze promieniowanie jonizujące niż inne zwierzęta i ciśnienie 6000 atmosfer. Potrafią też przetrwać ponad 100 lat bez wody i przeżyć prędkość uderzenia 2621 km/h. Fot. Bob Goldstein i Vicky Madden, UNC Chapel Hill - http://tardigrades.bio.unc.edu/pictures/ - https://www.flickr.com/photos/waterbears/2851666759/in/album-72157607218607395/, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4747599
Mają gonady, mogą być jedno bądź obupłciowe, w niektórych gatunkach stwierdza się także brak samców, ergo – dzieworództwo. Na zdjęciu samica składa jajeczka do naskórka tuż przed zrzuceniem go. Fot. Bob Blaylock - Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=51336194
Są przezroczyste, mają 8 odnóży z pazurkami i wielkość od 0,01 do 1,2 mm. Żywią się płynami komórek roślinnych, zwierzęcych i bakterii. Niektóre gatunki są całkowicie mięsożerne. Fot. Gąsiorek P, Vončina K (2019) Nowa Echiniscidae (Heterotardigrada) z Bursztynowej Góry (Północny Madagaskar). Systematyka ewolucyjna 3(1): 29-39. https://doi.org/10.3897/evolsyst.3.33580 - https://evolsyst.pensoft.net/article/33580/list/2/ (licencja), CC BY 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=87605318
Nic dziwnego, że dają radę nawet w kosmosie – bywały już wystrzelane na orbitę Ziemi i Księżyc, teraz mają polecieć dalej. Projekt nazywa się Starlight. Fot. Schokraie E, Warnken U, Hotz-Wagenblatt A, Grohme MA, Hengherr S, et al. (2012) Comparative proteome analysis of Milnesium tardigradum in early embryonic state versus adults in active and anhydrobiotic state. PLoS ONE 7(9): e45682. doi:10.1371/journal.pone.0045682, CC BY 2.5, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=22716809
Niemiecki zoolog, pastor Johann August Ephraim Goeze (1731-1793) w 1773 r. jako pierwszy te zwierzęta opisał i nadał im nazwę kleiner Wasserbär , co w języku niemieckim oznacza „mały niedźwiedź wodny”. Chodziło mu o sposóbw, w jaki chodzą, przypominający chód niedźwiedzia. Fot. Bildindex der Kunst und Architektur, Inv.-Nr. AN 164-34, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=21850426
Nazwa łacińska – Tardigradum – oznacza „wolnochodzący” i została nadana przez włoskiego przyrodnika i księdza Lazzaro Spallanzani w 1777 roku. On jako pierwszy opisał niesporczaki naukowo. Fot. http://home.tiscalinet.ch/biografien/biografien/spallanzani.htm, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=369645
Ludzie wyginą, one zostaną. Wodne niedźwiedzie, czyli niesporczaki
