1905 rok. „Dziwolagi” (ang. freaks) – jak nazywano ludzki osobliwych czy chorych – z cyrku Barnuma, od lewej: Laloo (dwa ciała), Young Herman (rozprężająca się klatka piersiowa), JK Coffey (ciało szkieletu), James Morris i Jo Jo („mężczyzna z twarzą psa”, potem nazywany też „człowiekiem lwem”). Fot. Reinhold Thiele/Getty Images
1907. r. Kobieta z brodą Clementine Clatteaux Delait (1865 - 1939) występowała we francuskim cyrku. Fot. Topical Press Agency/Getty Images
Lady Lion- Tamer, bardzo niska pogromczyni dzikich zwierząt, w klatce z lwem, 1897 r. Fot. Bettmann/Getty Images
Robert Wadlow, gigant o wzroście 8 stóp i 6 cali (259 cm!) w cyrku Garden, porównuje buty swoje i bardzo niskiego Major Mite'a. Fot. Eddie Jackson/NY Daily News Archive via Getty Images
Przygotowywanie pierwszego numeru cyrkowego Ringling Brothers z udziałem Roberta Wadlowa i karłów. To nawiązanie do opowieści o Guliwerze i Liliputach: niscy związywali najwyższego wtedy człowieka świata, a olbrzym jednym ruchem zrywał sznury. Fot. Eddie Jackson/NY Daily News Archive via Getty Images
Karłowate osoby często zatrudniano w cyrkach w roli klaunów. Można się oburzać, choć z drugiej strony w ten sposób po prostu zarabiali na życie Początek XX wieku. Fot. Bettmann/Getty Images
Występowali też w roli porządkowych i asystentów. Jak tu: niskorośli Fritz, Gustaw i Charles Klinkenhart z Cyrku Ala G. Barnesa, obok klaun Charles Post staje na rękach. Olimpiada Młodzieży 1929 rok. Fot. Bettmann/Getty Images
Świąteczny bankiet dla grupy cyrkowców w Olimpii, w której są i niskorośli, i dzieci. około 1930 roku. Fot. FPG/Hulton Archive/Getty Images
A tu Jo Jo, „człowiek lew” z zarośniętą twarzą, w późniejszym wieku, około 1910 r. Wciąż towarzyszył występom cyrkowców jako popularna w tych czasach atrakcja. Fot. Hulton Archive/Getty Images
Inność, krzywdę i choroby odbierano jako atrakcję. Cyrk osobliwości
