Jak uczestnik wojny bolszewickiej w 1939 roku przeżył najazd Sowietów
piątek,
30 sierpnia 2019
„W pamiętnikach opisuje z przerażeniem zachowanie ubogich żołnierzy rosyjskich, którzy nagle znaleźli się w kraju burżuazyjnym. Kiedyś we Lwowie podczas rewizji sowieckiej znaleziono u niego rękopis pracy matematycznej i rewidenci uznali, że to jakiś szyfr”.
Andrzej Dobosz w 60. odcinku programu „Z pamięci” opowiada o wybitnym naukowcu, współtwórcy lwowskiej szkoły matematycznej i zarazem aforyście Hugo Steinhausie – część 1.
Był językowo całkiem spolonizowany. Miał wygląd taki, że często opowiadano mu dowcipy antysemickie.
zobacz więcej
Podczas wszelkich przerw semestralnych Jan Kott jeździł do Wrocławia, do swego teścia, profesora matematyki Hugo Steinhausa (1887 – 1972). Zawsze po powrocie od Steinhausa był szczególnie ożywiony. Słysząc wiele o Steinhausie, jak tylko w wolnej Polsce wyszły jego wspomnienia, zacząłem je czytać.
Steinhaus urodził się w Jaśle. Uczęszczał do liceum, gdzie wśród profesorów miał takie postacie, jak Jerzy Żuławski, autor „Na srebrnym globie”.
Hugo Steinhaus: – Gdy na katedrze zjawił się Jerzy Żuławski, który opisał podróż na Księżyc nie wiedząc, że jest prorokiem, gdy w szkole pojawił się Zygmunt Kawecki, którego dramat „Szkoła” grano na scenach wielkomiejskich, gdy egzaminował z niemieckiego ten Ryszard Ordyński, który miał zostać reżyserem sławnym na dwóch kontynentach – trzy czwarte z tego, czego się nauczyłem, dało mi to gimnazjum jasielskie i moi jasielscy przyjaciele, z których niejeden został zamordowany.
W roku 1905 Steinhaus pojechał do Lwowa, gdzie zapisał się na filozofię u Kazimierza Twardowskiego i matematykę u Józefa Puzyny. Po roku Steinhausowi zwrócono uwagę, że ciekawiej matematyka jest wykładana w Getyndze i wtedy wyjechał do Getyngi, gdzie słuchał wykładów.
Po studiach Steinhaus wrócił do Lwowa. Wkrótce został powołany do austriackiej artylerii i w czasie I wojny światowej był austriackim artylerzystą. Następnie znalazł się w polskiej artylerii. Brał udział w wojnie bolszewickiej 1920 roku. Po zakończeniu wojny Uniwersytet Lwowski go wyreklamował i został najpierw docentem, w roku 1925 profesorem.
Ożenił się, urodziła się jego jedyna córka – Lidia. W 1939 roku przeżył najazd sowiecki, który w pamiętnikach opisuje z przerażeniem; zachowanie się ubogich żołnierzy rosyjskich, którzy nagle znaleźli się w kraju burżuazyjnym, gdzie – wbrew temu, co im wpajano do głowy – panuje dobrobyt.
Poza opisami sytuacji społecznych i historycznych, Steinhaus cytuje tematy swoich prac dotyczących rachunków prawdopodobieństwa, mechaniki statystycznej, postaci równowagi ciał wirujących. Niesłychanie często wyjeżdża na kongresy, do Włoch, do Niemiec, spotyka innych matematyków.
Kiedyś we Lwowie podczas rewizji sowieckiej znaleziono rękopis pracy matematycznej i rewidenci uznali, że to jakiś szyfr. Ale pokazał którąś z drukowanych prac i zrozumieli, że to jest po prostu zapis matematyczny.
Zobacz też pozostałe odcinki „Z pamięci”. Numery 1-20:
Odcinki programu „Z pamięci” od 21. do 40.:
Odcinki programu „Z pamięci” od 41. do 60.:
Odcinki programu „Z pamięci” od 61. do 80.: